We hebben weer heerlijk geslapen en besluiten vanochtend een broodje te halen bij de bakker. Er zit een verrukkelijk bakkertje op Key Largo waar ze de lekkerste dingen hebben. Serieus, ik droom er soms zelfs over.

Na een zeer bijzondere ochtend - en nee, we gaan geen details delen, maar voor wie zich zorgen maakt: alles is prima, geen paniek! - zitten we om 11:30 in de auto op weg naar Key West. De zon is onze beste vriend vandaag en straalt als nooit tevoren. We rijden over de mooie bruggen die het water doorkruisen.

Onze eerste stop is de Key Lime Pie Factory. Hier nemen we allemaal een heerlijk stukje taart, en ja, we genieten er volop van in de prachtige tuin. Het lijkt wel een scène uit een film, we missen alleen de romantisch muziek nog.

Daarna gaan we naar Bahia Honda State Park. Nou, dat was een snelle stop! Wat een drukte, het leek wel een pot met pieren. Dus hup, weer de auto in en door.

Op naar de Key Deer! Deze schattige hertjes zijn alleen op de Keys te vinden. Ze zijn zo klein dat je bijna denkt dat ze in je zak passen. We spotten ze vooral op Big Pine Key en No Name Key. Ze lopen overal rond, zelfs in de tuinen van mensen. We hebben er uiteindelijk zeven gezien, inclusief een mannetje met een prachtig gewei. Soms staan ze bij mensen in de tuin en dat is toch een beetje ongemakkelijk. We blijven natuurlijk op de weg, maar eerlijk gezegd voelt het soms alsof we een stel paparazzi zijn. Bij één tuin zagen we een moeder met haar kleintje en we lagen direct in sluipmodus. De buren kwamen kijken of we iets zochten, maar toen we naar de hertjes wezen, was het goed. Ze vonden het prima dat we bleven staan.

Ook spotten we een leguaan, maar die bange poeperd nam meteen de benen. Verder zagen we wat vogels en stopten we bij de Blue Hole. Daar lag een alligator te zonnen met zijn giechel open, dus we konden zijn tandjes tellen.

Op naar Key West, met een tussenstop bij Wendy’s voor een burger. Dan eindelijk naar ons hotel. Natuurlijk is het te ingewikkeld gemaakt: er is Heron House en Heron House Court… en wij stonden natuurlijk eerst bij de verkeerde. We kwamen om 17:45 aan, terwijl de receptie om 17:00 al dichtging. Er stond een nummer dat je kon bellen, maar we kregen alleen een antwoordapparaat. Uiteindelijk vonden we de juiste locatie en konden we inchecken.

We legden onze spullen weg en Bas wilde nog even naar Duval Street voor een drankje. Willem ging mee, maar Hies was moe en bleef bij het hotel. Onderweg naar Duval Street kwamen we langs de mooiste panden. Bij één huis sprak een trotse man ons aan. Hij vertelde dat het gebouw uit 1870 komt en dat het echt heel oud is. Wij moesten lachen, want onze huizen zijn soms ouder dan de Verenigde Staten zelf.

Op Duval Street zagen we de meest vreemde vogels rondlopen, heerlijk om naar te kijken. We streken neer bij het Hard Rock Café voor een drankje. Er waren ook veel leuke winkeltjes, maar die ga ik morgen samen met Hies verkennen.

Om 21:00 waren we terug bij ons hotel en gingen we lekker slapen. Wat een dag!