FLORIDA
Dag 1 ....Naar Florida
Eindelijk weer .......... een Manhattan in Manhattan
Eindelijk weer naar Amerika.......
Om 2:50 gaat de wekker…. We lagen gisteren al om 20:00 op bed dus we hebben wel een soort van nachtrust gehad.
Ome Willem is om 3:30 bij ons en brengt ons naar het vliegveld…. Het is zoals uiteraard meestal om dit tijdstip op zaterdag rustig op de weg… zeer begrijpelijk je moet ook wel een goede reden hebben om op dit tijdstip op zaterdag op de weg te rijden.
Op het vliegveld gaat het mondkapje op en we kunnen maar beter vrienden worden want die gaat voorlopig niet meer af!!
We zijn om 4:45 bij de incheckbalie, we zijn niet de eerste er staat nog een dame al in de rij. Die vertelt ons dat ze pas om 6:15 open gaan…..pfffff dan moeten we nog even wachten zullen we maar zeggen.
Achter ons sluiten 4 jongelui aan en vertellen dat ze naar Orlando gaan naar de parken.
Twee van hun zijn filmmakers en ze hebben een prijs gewonnen voor een korte film, we hebben tijd zat en ze laten hem zien, het is echt erg goed gemaakt. Zo in rij beetje pratend dood de tijd lekker.
Dan gaat het gebeuren, het personeel komt aanlopen, de bordjes worden voor de rijen gezet en we kunnen de koffers af gaan geven.
Gezien het feit dat we er al anderhalf staan is het voordeel nu wel dat we snel aan de beurt zijn.
Bas was gisteren al vrij en heeft alles geüpload naar de vliegmaatschappij, Corona uitslagen, vaccinaties en gezondheidsverklaringen. De stewardess achter de balie was hier erg blij mee en we konden dan ook zo door, dat ging dus echt super soepel.
Door de beveiliging moest Bas zijn tas open maken maar die van mij mocht gewoon door.
We wandelen wat over het vliegveld en drinken wat en eten een broodje. Voor we naar de gate lopen koop ik een boek dan heb ik wat te lezen in het vliegtuig. Kijk vaak maar 1 film omdat mijn flaporen last hebben van de koptelefoon, oortjes zitten vaak nog minder prettig….
We wachten bij de gate en zodra groep 1 en 2 gaan boarden gaan wij vast in de rij staan. We hebben onze camera tassen mee en willen ze graag fatsoenlijk kwijt in de overheadcompartiment. En geen risico lopen dat ze moeten worden ingecheckt want dan ga ik mee met mijn tas ne het schijnt niet erg comfortabel te zijn in het ruim.
De vlucht verloopt prima… Af en toe klein beetje turbulentie maar dat mag geen naam hebben. Wel is het koud en we krijgen geen dekentje meer…
Als we lager vliegen, vliegen we over de prachtige herfstkleuren heen, alle bomen zijn ook vanuit de lucht oranje gekleurd en dat ziet er echt geweldig uit. Helaas zitten we aan de verkeerde kant voor de Sky-line van New York!
Als we geland zijn stappen we flink door naar boardercobtrol. Als we daar aan komen is het niet druk en met 15 minuten zijn we er doorheen. We moeten zelfs op onze koffers wachten dat hoeven we bijna nooit.
We gaan met een treintje naar de C gate en hier moet de riem weer af, schoenen uit en al dat gezeur.
Hier loopt het niet zo soepel… mensen ruimen hun bakken niet op waardoor het helemaal op hoopt! Maar goed ook hier komen we zonder kleerscheuren door!
We gaan ergens zitten, ik bestel een Manhattan, we zijn tenslotte in Manhattan nou ja een soort van… Bas neemt een liter bier, nou ja bijna, en we proosten op het feit dat we eindelijk weer in Amerika zijn.
We willen nog ergens ff een burger halen maar dat gaat niet meer zo makkelijk. Overal staan tablets waar je moet bestellen niet meer old fashion aan de kassa…. We laten het voor wat het is en nemen alleen een zakje chips en lopen dan richting onze gate.
Al vrij snel kunnen we boarden en zitten we voor ons laatste stukje vliegen klaar. Het vliegtuig zit vol op 1 plekje na, die naast ons is nog leeg… koffers en tassen uiteindelijk allemaal in de overhead compartiment, stewardessen zijn er klaar voor…. We missen alleen nog 1 ding, een piloot Die is wel redelijk essentieel zullen we maar zeggen. Ik wil het wel proberen hoor vliegen maar weet niet of het lukt…
Maar goed probleempje dus. Ze hebben redelijk snel een piloot gevonden maar die moet nog aankomen met een vlucht… dussss…
Al met al vertrekken we een uur later. Het laatste stuk is altijd het zwaarst en als je dan ook nog een uur moet wachten. De benen irriteren, en het is echt heel koud in het vliegtuig.
Maar goed ook zwaar geïrriteerd land onze piloot het vliegtuig in Miami.
En ook hier gaat alles soepel, koffers zijn er snel en in een hoog tempo lopen we naar de autoverhuur. Hier word Bas zijn pooierbak voor gereden… de bofkont kreeg een mustang mee!
We moeten nog anderhalf uur rijden naar ons hotel tussen everglades city en Napels. Ik slaap veel tussendoor want mijn muntjes zijn op. Ik ben word er dan ook niet leuker op dus kan beter gewoon slapen.
Bij het hotel aangekomen kunnen we onze sleutel uit een kastje halen. We hebben een mooie grote kamer met een klein keukentje, de kamer is wat gedateerd en heeft hiervan daar wat achterstallig onderhoud maar verder prima…. Tot dat ik de lamellen van 1 raam zie… daar mist de helft, als ik in mijn blote kont loop kan iedereen mee genieten… zucht! Ik ben te moe om er iets mee of aan te doen. En als ze vanavond naar mij blote reed willen kijken succes daar mee.
Onze bedjes liggen heerlijk en ik val als een blok in slaap.
​
Website is goed te kijken op de telefoon, maar op de pc of laptop is de site beter te bekijken!
