Going to America
Denver|Mount Evans|Rocky Mountain NP|Tetons NP|Yellowstone NP|Black Hills
Vanochtend slapen we weer uit, althans we hebben geen wekker maar om 7:15 zijn we wakker en staan we op. We nemen ontbijt in de Safari ruimte en wanen ons even in Afrika ipv Amerika. Nou we het daar toch over hebben… we krijgen de vraag wat vind je nou mooier? En toch blijft Amerika voor ons het mooist. Waarom? Je kan hier overal gaan en staan waar je wilt. In Afrika zijn de wilde dieren super! De beleving van een olifant vlak langs je is niet de beschrijven. Maar wij vinden Amerika completer, dat maakt voor ons het verschil.
We rijden naar de wallmart halen wat boodschappen en gaan op pad. Hier zit een DQ maar het is echt nog te vroeg voor ijs…. Nou ja misschien ook niet maar heb net ontbijt achter mijn kiezen….
We rijden stukje om wat ik wel graag naar Devils Tower en dan door Bog Horn Forrest dan hebben nu een stukje bos want de rest word een saaie rit. Net als we Cody uitrijden zien we een trumpmobiel staan echt… only in America.
In Big Horn forrest moeten we aardig de berg op klimmen. Gelukkig trekt onze slee dat makkelijk… Het is een prachtig gebied…. Maar het is weer een beetje hazy zoals ze dat hier noemen waardoor je niet zo ver weg kan kijken
Als we door de bergen rijden blijven we natuurlijk alert op wild…. En je gelooft het niet maar ik zie een moose liggen. Wat ver weg maar ze ligt er wel. De auto word gedraaid en in de berm gezet en met dit bakbeest maar het lukt.
De moose gaat staan en het is een dame. Bas rolt met zijn camera’s de berg af loopt door de ijskoude rivier om iets dichterbij te komen. Ik sla even over en bekijk het vanaf de weg. Dan zie ik er nog 2 staan waarvan 1 een mannetje met een mooi gewei. Ze zullen Bas nog niet zien maar ze zien mij wel kijken en aangezien er in dit gebied gejaagd mag worden lopen ze toch wat verder weg. Nu hopen dat Bas op tijd is voor wat mooie plaatjes.
Het mannetje blijft wel een tijdje staan. Maar ook die verdwijnt de bossen in. Als Bas terug komt door de rivier en weer de berg op geklauterd is het hem gelukt om mooie foto’s te maken en stonden er twee mannetjes en 1 vrouwtje, ik dacht 2 vrouwtjes en 1 mannetje maar 1 mannetje was jong en had een klein gewei.
Helemaal blij gaan we verder. En dan krijgen we een saai lang stuk. Als we bijna bij De old Tower zijn word de weg weer wat bossiger en we zien heel veel hertjes lopen
Devils Tower is een indrukwekkende monoliet die 386 meter boven de omringende vlaktes uitsteekt. Het is ontstaan door een vulkanische uitbarsting die ongeveer 50 miljoen jaar geleden plaatsvond.Het is een gekker berg die opeens uitsteekt. Het werd in 1906 uitgeroepen tot het eerste nationale monument van Amerika door president Theodore Roosevelt. We rijden naar de parkeerplaats en zien onderweg daar naar toe een veld met allemaal prairie hondjes. Dat is voor straks wel heel leuk.
Er loopt een trail om deze berg heen en die besluiten we te lopen. Als we erheen lopen zien we allemaal stukje doek in bomen geknoopt. De stukjes stof die je in de bomen bij Devils Tower ziet hangen, zijn gebedsvlaggen of gebedskoorden. Dit is een traditie die is overgenomen van de inheemse Amerikaanse stammen die de omgeving van Devils Tower als heilig beschouwen.
Het is opzich een goed begaanbaar pad maar met scootmobiel niet echt. Er is echter een dame die haar zinnen heeft gezet om met die scootmobiel omhoog te komen. Elke keer zit ze vast en ze moppert wat af. Haar man wil haar helpen maar ze bijt zijn hoofd er zowat af...... Overigens mag niemand helpen. Gelukkig zijn wij er langs want dat gaat nog wel even duren!
Het is een mooi kort stukje om te lopen! en van alle kanten kunnen we dit rare ding bewonderen.
Als we weer bij de auto zijn rijden we naar de prairie hondjes.
Prairiehondjes zijn kleine, sociale knaagdieren die voornamelijk in de uitgestrekte graslanden van Noord-Amerika leven. Prairiehondjes zijn voornamelijk vegetarisch en eten een dieet van gras, kruiden, bloemen en schors. Ze zijn prooidieren en zijn daarom erg alert op roofdieren zoals adelaars, coyotes en slangen. Wanneer ze gevaar detecteren, waarschuwen ze de rest van de kolonie met hun kenmerkende blaf-roep, wij noemde dit de hiep hiep hoera, omdat ze zich volledig uitstreken op de manier als wij mensen hoera zeggen.
Prairiehondjes leven in grote, complexe kolonies die soms wel duizenden individuen kunnen bevatten. Binnen deze kolonies zijn er verschillende sociale hiërarchieën en prairiehondjes communiceren met elkaar via verschillende soorten geluiden en lichaamstaal.
Ik pak mijn krukje en ga ergens zitten. En Bas ging ergens in het gras liggen.Ze beginnen eerst te schreeuwen en rennen hun holletjes in. Maar na een tijdje komen ze er uit en hebben ze in de gaten dat je ze niks doet en lopen ze langs je heen. Alleen zijn wij helaas niet de enige die hier rond lopen. Op het moment dat er weer iemand aankomt, volgt de hiep hiep hoera en duiken ze allemaal weer hun holletje in.
We gaan verder en besluiten ondanks dat het al wat aan de late kant is toch binnen door te rijden. We komen in een heel klein gek dorpje waarvan ik de plaats ook niet op de kaart kan vinden en kijken of we daar wat kunnen eten. Alles is helaas gesloten! Wel is er een local pub open maar we hebben beide het gevoel dan starks begraven liggen bij de prairiehondjes en slaan dus even over.
We komen in de black mountains en de bossen het is prachtig hier…. En dan opeens…. Zien we mountaintgoats. Van alles wat ik gedacht dat we hier misschien tegen zouden komen waren dat zeker geen Mountaingoats… maar er lopen er 6 waarvan 2 nog heel jong. Ze lopen te grazen langs de weg en likken op het asfalt, dit doen ze voor de mineralen die hier in zitten.Zodra ze weg over steken lopen ze door de rivier maar hier zijn weer veel struiken. Veel mensen stoppen even en van een ouder mannetje hoor ik dat ze hier toch wel vaker zitten.
Na 30 minuten rijden we door. We zien veel herten en tegelijkertijd bedenk ik me dat we in het donker aan gaan komen in Keystone. Dat is op zich niet erg alleen met al die herten langs de kant is dat niet heel fijn….
Om 20:00 komen we aan. We moeten even zoeken naar het hotel maar zodra gevonden besluiten we eerst gauw wat te eten… Bas neemt een halve koe al zat er wel veel vet aan en ik neem een keer pasta met garnalen. Ik neem een keer geen bier maar een heerlijke magarita en die is erg lekker.
We checken in in het hotel en checken zelf uit en gaan lekker slapen…. Morgen voor op voor de zonsopkomst in Badlands!
