Going to America
Denver|Mount Evans|Rocky Mountain NP|Tetons NP|Yellowstone NP|Black Hills
In het begin is het altijd wennen aan de tijd dus van af 4:00 zijn op en af wakker. Uiteindelijk zijn we er om 5:00 echt klaar mee en gaan we eruit….
Om 6:00 zitten we aan het ontbijt en dat is best aardig. Meestal zijn de ontbijten in de hotels wat beperkt en zeker niet te vergelijken met Europa. Maar je hebt wat in je maag en je kan ff voorruit!
We rijden eerst een deel langs de stad en het is zondag en vroeg dus het is echt super rustig. We komen lang het leuke plaatsje Colorado Springs maar het is nog zo vroeg dat alles is gesloten. We besluiten er later vanmiddag wel een kijkje te gaan nemen.
Het is schitterend weer. De lucht is strak blauw. Het is nu al 20 graden ook hier hebben ze last van de warmte. Gelukkig zal het op de berg een stukje koeler zijn.
We rijden de bossen in en gaan langzaam omhoog. We zien een hertje en die is niet bang…. Maar het wachten tot Bas voor mij de telelens heeft is te veel gevraagd. Net als ik op de knop wil drukken schiet ze er vandoor. Wat ook op valt is onze zak chips, die al helemaal bol is gaan staan door de druk.... en ik denk dat we nog niet eens zo hoog zitten, ben benieuwd of die het houd!
We komen nog wat meer hertjes tegen maar die zijn minder dapper.
We stappen uit even bij een meertje en merken dat het hier een stuk koeler is! Heerlijk. De lucht is ook tussen de bergen nog strak blauw.
Om de bergpas op te rijden moet je reserveren. Net zoals in veel nationale parken. Dit is om te zorgen dat het niet te druk wordt. Wij hadden onze reservering staan om 8:00. We waren er dan ook stipt om 8:00 uur, dat hebben we keurig gedaan. Overigens mag je er tussen 8:00 en 10:00 in met een reservering van 8:00, dus je hebt altijd wel wat speling.
Het is een prachtige weg de berg op van 4350 meter. Het is een van de 53 bergen in Colorado die hoger zijn dan 14 000 Feet en bij de groep de fourteeners hoort. (14.000 Feet is ongeveer 4260 meter.) Zodra we boven de boomgrens komen komen we in toendra gebied. De begroeiing bestaat uit grassen, mossen, korstmossen en dwergstruiken. Hier op mount Evens vind je marmotten, fluithaasjes, schapen en berg geitten. Vooral die laatste hopen wij te zien.
De eerste marmotten komen we al snel tegen. Ze zien er anders uit dan in Europa ze zijn wat donkerder. Ze zijn niet schuw en laten zich redelijk op de foto zetten. Ook komen we snel een groepje schapen tegen. Vrouwtjes met grote jongen. De berggeiten zien we echter nog niet.....
We komen bij sumit Lake park. Ik kan me dit helemaal niet herinneren uit 2013, maar misschien lag er toen nog wel sneeuw. Het is een prachtig gebied.
​
We gaan verder en met overal stoppen zien we echt prachtige uitzichten. Het is zo helder en je kan ver weg kijken. Je merkt gelijk al dat je hoog zit en dat er minder zuurstof is. Als we boven op het eindpunt zijn is het ook prachtig. Maar hier is je zuurstof gehalte echt lager. Je kan een korte hike naar boven doen maar die slaan wij laaglanders wel af! Ook Bas heeft er last van en verliest zelf zijn kleur…. Ik ook maar ik ben altijd al vrij wit dus dat valt niet zo op! Hij heeft er echt last van en we besluiten langzaam naar beneden te rijden.
Als we net een stukje op weg zijn zien we eindelijk mountain goats. Er lopen er 5 waarvan 1 jong die staat alleen heel erg verscholen. Bas is het uiteindelijk gelukt van het kleintje een mooie foto te maken….
We rijden terug naar boven want we hebben het idee dat ze daar heen lopen. Eenmaal boven kunnen we ze niet meer vinden.
We beginnen op nieuw de terugweg naar beneden. Hier en daar stoppen we, en als we ergens stoppen voor een marmot en een stukje verder lopen zien we weer drie mountain goats. We staan hier een tijdje te kijken en gaan terug naar de auto. We stoppen nog even op de plek waar we vanochtend Big Horns zagen, er lopen er nu nog meer….
Ook stoppen we nog een keer bij Summit Lake en lopen hier nog een klein stukje... maar ook nu hebben we last van de hoogte en gaan dan maar gauw terug naar de auto. Hier komen we tot de ontdekking dat onze chipszak het niet heeft overleefd en is geknapt..... gatsie nou moeten we nu al aan de chips beginnen. Nou met veel tegenzin doen we dat dan maar!
We stoppen bij Dos Chapelle nature centrum en bekijken hier de bristelcone bomen. Ze zijn altijd heel apart van vorm. Ik moet dan gelijk denken aan iemand bij ons op de fotoclub denk dat hij hier nooit meer weg was gegaan met zijn fotocamera.
