top of page

Dag 1 Amsterdam - Arusha

Vol spanningen en stress breng vooral ik(Esther) de laatste twee weken door….. Ik ben niet zo bang voor de Corona maar vooral de horror verhalen van Schiphol doen er voor zorgen dat ik in de nacht meerdere malen mijn vliegtuig mis…. Ondanks de goede berichten die we van kennissen en vrienden horen blijven mijn nachten kort en vol teleurstelling.


Vanochtend gaat dan ook vroeg de wekker, half 4. We willen er vroeg zijn en kijken of we toch al ondanks de nieuwe regel dat je niet meer dan 4 uur van te voren aanwezig mag zijn, vroeg voor de incheckbalie kunnen gaan liggen….


Eerst ben ik 10 minuten bezig om mijn vliegtuigsokken aan te krijgen…  ja je leest het goed, je hebt sokken die het tegen gaan dat je met klompvoeten het vliegtuig uitkomt… zoals ik altijd doe. Maar die dingen zitten behoorlijk strak dus het is behoorlijke onderneming ze aan te krijgen. Echt charmant is het ook niet want nu doe ik lage gympen aan en dat ziet er gek uit….. maar zolang het helpt “I don’t give a shit”
Nou denk je waarschijnlijk wat moet ik met die info… Dus we gaan verder.


Om half 5 zijn we bij Hies en Willem. Daar worden de laatste spullen in tas gepropt, en over die tassen gesproken…. Waar hebben jullie je spullen gelaten. Ze komen met twee kleine weekend tassen aanlopen? Hoe dan? Nou ja zo gaat als wel lekker makkelijk in de auto.


We rijden naar het vliegveld…. Het belooft in Nederland een mooie zomersedag te worden. Er is bodem mist en de zon komt mooi op tegenover de supermaan.


Op het vliegveld parkeren we in P6. We mogen pas om 6:45 het vliegveld op eigenlijk en is 5:45. Vol goede moed lopen we naar vertrekhal 2. Er heerst tot in tegenstelling van alle berichten een heerlijke en rust. En dan komen we hem tegen… “het bord” Please do not enter the AirPort 4 hour prior to your flight” nou is mijn Engels niet zo goed en ik ben dislecties dus begrijpend lezen is soms lastig en we besluiten door te lopen.

We lopen naar de incheck balies van de KLM en we kunnen zelfs al onze bagage afgeven, ik was zeer onder de indruk en er viel een hele lading stress weg.


Uiteindelijk heeft de beveiliging 45 minuutjes geduurd mede doordat mijn tas er zeer onbetrouwbaar uit zag en een drugstest moest ondergaan. De paspoortcontrole was een goede 5 minuten en toen was alles klaar!! Inmiddels was het pas 7:00 uur en we hadden dus nog wel even.


We nemen een eerst maar eens een ontbijtje. We stuiteren tegen de Mac Donalds aan en nemen op zijn Amerikaans een breakfast burger. Lekker met ei en bacon......

We winkelen wat, en Bas die tegenwoordig helemaal “in to Wiskey” is bekijkt de mooie, en vooral dure flessen. Wat ons opvalt, hoe duurder de Wiskey hoe minder alcohol… das toch jammer.


We lopen naar E22 onze gate en zitten daar een beetje te lezen en te slapen voor we gaan boarden. Bas en ik staan al op tijd in de rij, wij zijn altijd nerveus dat onze cameratassen niet in de overhead cabin kunnen. Het duurt echt lang voor sectie 5 aan de beurt is en hebben het idee dat bijna iedereen is ingestapt. Een vrouw achter ons die ook 5 heeft, zegt dan ook kom we gaan gewoon. En inderdaad het vraagt wat uitdagingen want we zijn bijna de laatste in het vliegtuig maar we zijn de tassen kwijt.


En wauw we gaan gewoon echt naar Tanzania. We hebben prima plekken en Hies en Willem zitten voor ons.
De vlucht valt mee het is 8 en half uur.


We krijgen een prima maaltijd, de bekende pasta of kip, lekker wijntje erbij en prima vertoeven. We kijken wat filmpjes, lezen, luisteren muziek en dan gaat de tijd best snel.


We strekken even de benen en Hies en ik gaan dan toch maar naar het toilet in het vliegtuig. Wij gaan op onze sokken, wat Bas raar vind.... Bas moet ook en hij trekt helemaal zijn schoenen aan. Hij vergat alleen de deur op slot te doen, en een jonge dame trok hem open gelukkig had hij zijn schoenen aan….


De laatste snack komt voorbij en dan gaan we landen.

Het uitstappen is hier heel bijzonder want je gaat met een trapje het vliegtuig uit en staat dan naast een enorm vliegtuig.


De aankomst hal is wel verbeterd….. maar het wachten was net als de vorige keer. Voor je aankomst hal naar binnen mag word eerst gecontroleerd of al je vaccinaties in orde zijn en daarna word er een termometer op je hoofd gezet... dusssss..


Het duurt een uur en dan zijn we aan de beurt, de dames zijn onder de indruk van Bas en lachen lief naar hem…. Naar mij iets minder… nou ja verschil moet er zijn.


De koffers moet je zoeken uit de bende van ellende, er is maar 1 kofferband, dus alles word eraf gehaald en op een hoop gepleurd, het enige dat mist is een kaartje "succes" Maar wel alle koffers zijn mee dat is het belangrijkste!

Je legt daar je koffers weer door een scanner en dan mag je het vliegveld verlaten.


Er staan allemaal mensen met bordjes om hun reisgezelschap op te vangen. Bas roept daar… van der Zouw….
We gaan eerst mee naar een kantoortje waar alles word uitgelegd. Onze bagage staat al in de Safari auto en we rijden naar het hotel. De chauffeur is onze gids Peter, hij gaat ons de hele vakantie rond rijden. 

 

Het is zo’n 45 minuten rijden. Als we daar komen worden we opgewacht met een lekker drankje. We lopen door de houten deuren en komen eerst op een binnenplaats met een zwembad en lig stoelen. Dan lopen we door een open woonkamer het terras op. Ze hebben het vuur aangestoken en we vroegen ons af waar de andere gasten waren…. Andere gatsen?? dit is jullie villa! We hebben dus het hele huis inclusief een kok, een damen in de bediening, en  de klusjesman. Dat is echt wel heel apart. We worden naar onze kamers gebracht en daar zit ook heerlijk een buiten douche. Onze spullen staan al op de kamer en ondanks dat het al 22:30 is besluiten we toch nog maar om een drankje buiten bij het vuur te nemen.

 

Bas en Willem hebben hun zaklamp mee en we zien heel veel Dik Dik lopen. Het is echt een prachtige plek, alle geluiden die je hoort…
We proosten op het feit dat we er zijn.
Nu kan ik vast eindelijk lekker slapen!

bottom of page