Op safari in 2022
Dag 12 Serengeti
Na een goede nachtrust en weer een heerlijk ontbijt zijn we er weer klaar voor. De buren naast ons hebben de ontbijt tafel al verlaten en de hornbill maakt hier weer goed gebruik van. Ook de starling sleept halve pannenkoeken van tafel. Ik loop nog even een rondje en maak van fotootjes van de mooie lodge.
Eerst moet er even worden getankt.
We gaan weer op weg en we zien niet heel veel in eerste instantie. We zijn opzoek naar de cheeta, maar ook die laat zich niet zien.
Wel zien we heel veel giraffen, hele groepen bij elkaar, Bas telt er 30 in een groep. Er zit ook een heel kleintje bij volgens Peter is die een paar dagen oud.
Peter krijgt een seintje dat er een luipaard loopt vlak bij, maar tegen de tijd dat wij er zijn is deze al weer verder weg. We gaan er naar toe en we zijn net te laat, hij is de voorste boom uitgeklommen en loopt nu naar de achterste en daarin is hij bijna niet meer zien. Dan word het tijd om te gaan lunchen.
Ook nu is het niet goed gegaan met onze lunchbox… nou ja we hebben nog steeds genoeg reserves… Maar het is wel een beetje jammer. De wc‘s hier hebben een water probleem gelukkig hoeven we allemaal alleen maar een plasje. Ze kunnen niet worden door getrokken dus zodra je klaar bent komt er iemand met een emmer water.... Nou dat hadden in mijn geval vijf emmers water mogen zijn, als de maag had opgespeeld.
Als we verder rijden zien we een gazelle met een heeeeelll kleintje, waarschijnlijk een paar uur oud….. Peter stopt nog wel eens te laat des Bas kreeg hem niet op de foto en die hoor ik grommen… Gelukkig heb ik hem er wel goed op!
We zien twee bomen, in 1 liggen 3 leeuwen en in de ander ligt er 1…. Af en toe verhangt er 1 zijn poot maar verder liggen ze gewoon voor dood in de boom. Ze gaan in de boom liggen zodat ze dan minder last hebben van insecten.
We rijden door en er komt een hele grote kudde olifanten tegen echt heellll veelll. We blijven wachten en ze steken de weg over. Er zitten ook een aantal hele kleintjes tussen. Alleen zitten op een gegeven moment tussen de olifanten, voor ons en achter ons dat is best bijzonder…. Nu maar hopen dat er niemand boos word of zich irriteert aan ons want dan kunnen we geen kant op!
Als we weer verder kunnen rijden we terug. Net als we weer bij de bomen met de leeuwen aankomen besluit er 1 naar beneden te gaan en dat gaat net zo onhandig als omhoog….
Niet veel later ziet Bas een jackhals, tussen de gazelles, hij ziet er zelfs twee. De gazelles blijven op veilige afstand al denk ik niet dat de jackhals veel begint tegen de gazelle…. Het is wel weer bijzonder om te zien.
Weer een stukje verder zien we hyena’s. Dit zijn super lelijke beesten maar ze blijven wel bijzonder…. Duurt niet lang of de tweede komt eraan. We denken dan ze onder de struiken hun hol hebben….
Wat betreft meester spotter staan we nu redelijk gelijk…. Maar dan zie ik tussen de struiken nog een hyena, iedereen behalve Bas ziet hem en wil dus niet de titel meester spotter afgeven….
Als we richting ons hotel rijden zien we allemaal auto’s voorbij scheuren. Ze gaan alle maal naar de zelfde plek. Peter wil eerst weten wat er te zien is. Hij spreekt iemand aan en doet er een beetje vaag over en wil niet die kant op rijden… onder het mon, anders zijn we te laat in het hotel….. Dit vinden we toch een beetje jammer zeker omdat we zien dat het niet ver rijden is waar iedereen stopt.
We rijden terug naar de lodge, ik merk op dat hij de afslag mist en hij wil nog bij een andere plek kijken of hij daar wat kan vinden. Persoonlijk begrijp ik dit niet omdat hij niet de auto’s wilde volgen. Maar goed, Hies geeft aan dat ze moe is dus we vragen Peter alsnog om te draaien en naar het hotel te gaan.
Ondanks dit akkevietje hebben we wel een mooie dag gehad….
We pakken onze koffers, douchen en Bas doet een kort dutje. Hij voelt zich weer niet lekker. Opeens staat er een buffel voor de balkon deur…. Ondanks dat het achter het glas is schrikt hij zich toch rot en gaat een paar stappen terug achter een struikje staan. Nou ik heb nieuws voor hem, zo’n breed lichaam verberg je niet achter zo’n struikje.
Dan gaan we aan de borrel, Bas besluit nog even op bed te blijven omdat hij het koud heeft. Toch duurt het niet heel lang voor hij de achteraan komt.
Ons laatste avond maal, klinkt wel zwaar natuurlijk….. het smaakt wel weer erg goed.
Na het eten is het wel weer bedtijd.
Welterusten!
